Dieta w insulinoopornosci

Wiele osób zarówno kobiet jak i mężczyzn, boryka się z problemem nadwagi lub otyłości. Stosują różnego rodzaju diety, a mimo to obserwują ciągłe przybieranie na wadze, brak energii, depresję, zachcianki na coś słodkiego, senność po posiłku, zaburzenia hormonalne. Przyczyną tego stanu może być insulinooporność.

Co to jest insulinooporność?

Insulinooporność jest stanem, w których dochodzi do zmniejszenia wrażliwości komórek na działanie hormonu insuliny, która ma za zadanie obniżyć poziom glukozy. W prawidłowych warunkach, po spożyciu pokarmu zawierającego węglowodany, dochodzi do wzrostu poziomu glukozy we krwi, czego efektem jest wzrost poziomu insuliny produkowanej przez trzustkę. Insulina ma za zadanie przetransportować glukozę do wnętrza komórek i tym sposobem obniżyć poziom glukozy do prawidłowego poziomu. Jeśli trzustka produkuje za dużo insuliny, jej poziom utrzymuje się na wysokim poziomie, dochodzi wówczas do zablokowania innego hormonu – glukagonu, który działa przeciwstawnie, wpływa na spalanie zasobów energii. Wysoki poziom insuliny jest równy niskiemu poziomowi glukagonu, a co za tym idzie, wszystkie procesy spalania zostają zaburzone i dochodzi do odkładania się tkanki tłuszczowej w organizmie. Nieleczona insulinooporność to nie tylko problem z niekontrolowanym wzrostem masy ciała, ale przede wszystkim wysokie ryzyko powikłań.

Senność po posiłku:

Jednym z objawów insulinoopornośći jest senność po posiłku, zwłaszcza po spożyciu obfitego, bogatego w węglowodany. Powodem tego jest nagły wyrzut insuliny, spowodowany wysokim poziomem glukozy we krwi, w rezultacie może dojść do hipoglikemii reaktywnej czyli spadku poziomu cukru po posiłku. Spożywanie produktów zawierających duże ilości białka, może powodować senność, związane jest to z aminokwasem – tryptofan, który ma działanie nasenne.

Dieta w insulinoopornośći:

W leczeniu insulinoopornośći dieta odgrywa niezbędną rolę. Powinna być odpowiednio zbilansowana pod względem ilościowym i jakościowym. Warto skorzystać z pomocy dietetyka, który dobierze dietę indywidualnie dla każdego, uwzględniając wyniki badań, stan zdrowia, preferencje żywieniowe. Dieta ma być smaczna i pełnowartościowa, nie powodować uszczerbku na zdrowiu. Celem zastosowanej diety jest ograniczenie wzrostu poziomu insuliny, zwiększenie wrażliwości komórek na działanie insuliny, doprowadzenie do równowagi hormonalnej i prawidłowej przemiany materii.

Zasady stosowania diety w insulinooporności:

  • eliminacja z diety węglowodanów prostych: słodyczy, pieczywa, makaronów, produktów mącznych z pszenicy, słodzonych, gazowanych, napojów, produktów zawierających syrop glukozowo -fruktozowy.
  • eliminacja produktów przetworzonych, zawierających konserwanty, wzmacniacze smaku – gotowych obiadów, sosów, wędlin itp.
  • unikanie podjadania między posiłkami.
  • zmniejszenie ilości posiłków z zachowaniem dłuższych przerw.
  • wprowadzenie białka, zdrowych tłuszczy omega 3, 6, 9, które nie powodują znacznych wyrzutów insuliny i na dłużej zaspokajają głód.
  • zwiększenie ilości błonnika, który poprawia metabolizm poprzez opóźnienie wchłaniania glukozy, reguluje perystaltykę jelit, buduje florę jelitową poprzez rozwój pałeczek kwasu mlekowego, daje uczuci sytości.
  • wprowadzenie pokarmów i niskim indeksie glikemicznym – pomagają utrzymać prawidłowy poziom glukozy we krwi: ryby, mięso, warzywa strączkowe, kasza gryczana, bulgur, dziki ryż, pieczywo żytnie, razowe, surowe warzywa, niektóre owoce np. porzeczki, czereśnie, truskawki, maliny, wiśnie, jabłka, gruszki, owoce cytrusowe. Warto posiłkować się tabelą indeksu glikemicznego.
  • uzupełnianie płynów: 2 litry wody dziennie, niesłodzonej herbaty, koktajli z soków.

Dieta przy insulinooporności to najskuteczniejsza metoda leczenia, prawidłowo zastosowana będzie zapobiegać powikłaniom chociażby cukrzycy typu 2. Ogromne znaczenie ma przy tym aktywność fizyczna i wprowadzenie na stałe zdrowego stylu życia.